Aleksandr Blok

"Dərdli dünyanın" şeiri.

Azərbaycan dilinə 2 tərcümə variantı

Александр Блок

О доблестях, о подвигах, о славе 

О доблестях, о подвигах, о славе

Я забывал на горестной земле,

Когда твое лицо в простой оправе

Перед мной сияло на столе.

Но час настал, и ты ушла из дому.

Я бросил в ночь заветное кольцо.

Ты отдала свою судьбу другому,

И я забыл прекрасное лицо.

Летели дни, крутясь проклятым роем...

Вино и страсть терзали жизнь мою...

И вспомнил я тебя пред аналоем,

И звал тебя, как молодость свою...

Я звал тебя, но ты не оглянулась,

Я слезы лил, но ты не снизошла.

Ты в синий плащ печально завернулась,

В сырую ночь ты из дому ушла.

Не знаю, где приют твоей гордыне

Ты, милая, ты, нежная, нашла...

Я крепко сплю, мне снится плащ твой синий,

В котором ты в сырую ночь ушла...

Уж не мечтать о нежности, о славе,

Все миновалось, молодость прошла!

Твое лицо в его простой оправе

Своей рукой убрал я со стола.

1. Cabir Novruzun tərcüməsi

(Dünya uşaq ədəbiyyatı kitabxanası, 33-cü cild//Bakı, “Gənclik”, 1987)

Dərdli dünyanın şanı-şöhrəti,

Unudulardı, yaddan çıxardı.

Stol üstdəki şəklin, surətin,

Haçan ki, mənə durub baxardı...

Gün gəldi məni tərk etdin tamam,

Atdım zülmətə bəxt üzüyünü,

Könlünü verdin özgə adama.

Unutdum sənin mələk üzünü.

Nifrinli günlər ötüşdü çəndə,

Düşgünlük, şərab yıxdı ömrümü.

Səni düşündüm dua edəndə

Səni səslədim gəncliyim kimi.

Məhəl qoymadın göz yaşıma sən,

Çox harayladım baxıb dinmədin

Bürünüb yaşıl plaşına sən

Nəmli bir gecə getdin, dönmədin.

O təşəxxüsü bilmirəm ancaq,

Kim oxundurdu, necə etdin sən,

Yaşıl plaşın girir yuxuma

O plaşdakı evdən getdin sən.

Nə şöhrət, nə şan istəyirəm mən,

Cavanlığımı tapdım, itirdim,

Sənin əksini stol üstdən mən

Öz əllərimlə özüm götürdüm.

2. Sənsizlik

İsaxan İsaxanlının tərcüməsi 

(“Bizim lider” qəzeti, 18 iyul 2009-cu il. № 09)

Təsəvvür etməyirdim sənsiz bircə anı da,

Sən idin qibləgahım, fani dünyada mənim.

Unutdurmuşdu mənə şöhrəti də, şanı da,

Masamın üzərindən boylanan rəsmin sənin.

Ayrılıq dəmi çatdı, sən məni tərk eylədin,

Əlvida deyib getdin, düşünmədin halımı.

«Ürəyimdə başqa bir eşqin yeri var» dedin,

Mən də həmən unutdum sənin ay camalını.

Acı xatirələrlə keçdi bütün həyatım,

Şəraba meyil saldım, qəm yandırdı içimi.

İndi durub önündə o «müqəddəs kitab»ın,

Xatırlayıram səni, o itən gəncliyimi.

Hey səni harayladım, hay vermədin səsimə,

Göz yaşlarım sel oldu, heç insafa gəlmədin.

Mavi rəngli plaşına bürünərək qəmlicə,

Ayazlı bir gecədə getdin, geri dönmədin.

Harda yuva qurubsan, de əzizim özünə,

Kim olubdur bu illər sənin könül sirdaşın.

Ölü kimi yatmışam, yuxuma girib yenə,

Evdən çıxıb getdiyin mavi rəngli plaşın.

Daha yoxdur keçmişim, unutmuşam dünəni,

Qalmışdı yalnız bircə yadigar gəncliyimdən.

İndi öz əllərimlə götürürəm həmin o,

Masamın üzərindən boylanan rəsmini mən.