Sergey Yesenin
“İran nəğmələri”ndən.
“Köhnə
yaralarIm…”
Azərbaycan dilinə 3 tərcümə variantı
Сергей Есенин
Улеглась моя
былая рана -
Пьяный бред не гложет сердце
мне.
Синими цветами Тегерана
Я лечу их нынче в чайхане.
Сам чайханщик с
круглыми плечами,
Чтобы славилась пред русским, чайхана,
Угощает меня красным чаем
Вместо крепкой водки и
вина.
Угощай, хозяин, да
не очень.
Много роз цветет в твоем саду.
Незадаром мне мигнули очи,
Приоткинув черную чадру.
Мы в России
девушек весенних
На цепи не держим, как
собак,
Поцелуям учимся без денег,
Без кинжальных хитростей и драк.
Ну, а этой за
движенья стана,
Что лицом похожа на зарю,
Подарю я шаль из Хороссана
И ковер ширазский
подарю.
Наливай, хозяин,
крепче чаю,
Я тебе вовеки не солгу.
За себя я нынче отвечаю,
За тебя ответить не могу.
И на дверь ты взглядывай
не очень,
Все равно калитка есть в саду...
Незадаром мне мигнули очи,
Приоткинув черную чадру.
1. Əliağa
Kürçaylının tərcüməsi
(Sergey Yesenin. Şeirlər və poemalar. Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatı, 1975).
Mənim köhnə yaram qövr etmir hələ,
Sərxoş qızdırmalar keçmir qəlbimdən.
Tehranın bu mavi çiçəklərilə
Onu çayxanada sağaldaram mən.
Çayxana ruslara xoş gəlsin deyə,
O enli kürəkli çayçı durmadan –
Al şərab yerinə, araq yerinə
Süzür mənim üçün məxməri çaydan.
Bəsdir bir stəkan, a çayçı, yetər,
Neçə güllər açıb sənin bağçanda.
Bil, yersiz baxmadı mənə o gözlər
Qara çadrasını atıb bir anda.
Bahar təravətli gözəlləri biz
Rusiyada it kimi zəncirləmirik.
Davasız, məkrsiz, pulsuz, xəncərsiz
Öpürük onları, əzizləyirik.
Fəqət şəfəq üzlü günəş camalın
Bu incə belinin bir süzməsiyçün –
İnan ki, verərəm Xorasan şalı,
Mən Şiraz xalçası verərəm bu gün.
Bir az da tünd elə çayçı, çayçı, sən
Bil... yalan demərəm ömrümdə sənə.
Yalnız özüm üçün cavabdehəm mən,
Cavab verəmmərəm sənin yerinə.
Bəsdir, sən qapıya baxma bu qədər,
Başqa qapı da var sənin bağçanda.
Bil yersiz baxmadı mənə o gözlər
Qara çadrasını çəkib bir anda.
2.Səyavuş
Məmmədzadənin tərcüməsi
(Dünya uşaq ədəbiyyatı kitabxanası. “Gənclik”, 1987).
Ovundu qәlbimin köһnә yarası,
Sәrxoş mәrәkәlәr geridә qaldı.
Teһran güllәrinin mavi röyası,
Çayxana dәmlәri könlümü aldı.
Çayçı da can-başla yarıyır mәnә,
«Urus»a çayxana xoş gәlsin deyә,
Araq әvәzinә, mey әvәzinә
Mәxmәri çay süzür göy piyalәyə.
Çox da әl-ayağa düşmә, a çayçı,
Bağçada gül gulü sәslәyir yenә,
Boş yerә deyil ki, çadranı açıb
Birisi göz vurdu xәlvәtcә mәnə.
Bizim Rusiyada әzәldәn bәri
Qız nәdi, qәfәsdә saxlamaq nәdi.
Satın da almarıq ilk öpüşlәri,
Xәncәrә güvәnib çağlamaq nәdi...
Bayaq gördüyumün һәr cilvәsinә
Halaldı sәpilә zәr qәdәminә.
Xorasan şalını al belәsinә,
Şiraz xalısını sәr qәdәminә.
Süz, çayçı, çayını bir az tünd elə.
Düz sözü ömrümdә әyә bilmәrәm.
Bilirәm işimi mәn indәn belә,
Sәnin işlәrini deyә bilmәrәm.
Qapıya göz qoyub üzmә özünu,
Bağçana bir cığır tapılar yenә...
Boş yerә deyil ki, açıb üzünü,
Çadralı bir gözәl göz vurdu mәnә...
3.İsaxan İsaxanlının
tərcüməsi
(“Bizim lider” qəzeti, 4 sentyabr 2009-cu il).
Köhnə
yaralarım ağrımır hələ,
İçkili məclislər çıxıb yadımdan.
Tehranın bu mavi çiçəklərilə,
İndi çayxanada şəfa tapıram.
Çayxana
sahibi, özü bayaqdan
Qoy çayxana Rusa xoş gəlsin deyə,
Tökür mənə xoruzquyruğu çaydan,
Hey araq yerinə, şərab yerinə.
Çayını
süz, çayçı, döymə sinənə,
Bağın gülüstandır, min bir çiçək
var.
Boş yerə deyil ki, göz vurdu mənə,
Çəkib çadrasını bir nazlı nigar.
Bahar
çiçəyi tək, gözəl qızları,
İt kimi zəncirdə saxlamırıq biz.
Öpüb oxşayırıq hər vaxt onları,
Davasız-şavasız, pulsuz-parasız.
Bax bu günəş
üzlü, ay camallının
İnan hər nazına, hər qəmzəsinə,
Qurban eyləyərəm Xorasan şalın,
Şiraz xalçası da verərəm yenə.
Bir az tünd
eləsən, çayçı, içərəm,
Yalan söyləmərəm heç zaman sənə.
Yalnız öz yerimə cavab verərəm,
Necə cavab verim sənin yerinə.
Boylanma
qapıya sən dönə-dönə,
Bağçana bir başqa giriş yenə var...
Boş yerə deyil ki, göz vurdu mənə,
Çəkib çadrasını bir nazlı nigar.